In de vorige blog is er stilgestaan bij het hoe en waarom van de WKR-regeling en de vier mogelijkheden onder de regeling. In deze blog wordt dieper in gegaan op de toewijzing van de verschillende kostencomponenten voor drie van deze categorieën.
Intermediaire kosten zijn kosten die de werknemer voor de werkgever heeft gemaakt. Bijvoorbeeld als de werknemer een zakelijke lunch betaalt, parkeerkosten of een relatiegeschenk voorschiet. Over deze vergoedingen aan de werknemer hoeft geen belasting betaald te worden. Dit wordt niet gezien als loon en gaat derhalve ook niet ten koste van de vrije ruimte.
Om een gerichte vrijstelling te kunnen toepassen moet de vergoeding, verstrekking of terbeschikkingstelling aangewezen worden als eindheffingsloon. Deze vergoeding, verstrekking of terbeschikkingstelling is dan volledig onbelast of onbelast tot een bepaald normbedrag. Een gerichte vrijstelling gaat niet ten koste van de vrije ruimte.
Enkele voorbeelden waarbij de gerichte vrijstelling toegepast mag worden:
Vergoedingen, verstrekkingen en terbeschikkingstellingen van gereedschappen, tablets, mobiele communicatiemiddelen en dergelijke apparatuur zijn gericht vrijgesteld als deze voldoen aan het zogenoemde noodzakelijkheidscriterium. Belangrijkste criteria is dat deze voorziening noodzakelijk is voor een behoorlijke vervulling van de dienstbetrekking en de kosten hiervoor niet doorberekend worden aan de werknemer. Het privévoordeel wat de medewerker heeft van deze voorziening, hoeft niet tot het loon gerekend te worden.
Een voorbeeld:
Bedrijf X betaalt een werknemer een reiskostenvergoeding van € 0,29 per zakelijke kilometer. Van dit bedrag kan € 0,19 per kilometer onbelast vergoed worden omdat hiervoor een gerichte vrijstelling geldt. De rest van het bedrag (€ 0,10 per kilometer) is het bovenmatige deel en valt niet onder de gerichte vrijstelling. Dit kan als belast loon van de werknemer bestempeld worden of als eindheffingsloon aangewezen worden. Is er geen vrije ruimte meer over indien gekozen wordt voor eindheffingsloon, dan moet over het meerdere 80% eindheffing worden betaald.
Voorzieningen waarvoor een nihilwaardering geldt, zijn onbelast en gaat dus niet ten koste van de vrije ruimte. Deze nihilwaarderingen hoeven niet als eindheffingsloon aangewezen te worden en ook niet als zodanig in de administratie geregistreerd te worden.
Hieronder een overzicht van de meest voorkomende nihilwaarderingen:
Voor enkele nihilwaarderingen gelden aanvullende regels. Deze aanvullende regels als ook de overige nihilwaarderingen zijn terug te vinden op de website van de Belastingdienst
Het WKR keuzehulpmodel pakket voor 2020 verschaft duidelijkheid bij het bepalen van de juiste kostencomponenten onder de WKR. Dit keuzehulpmodel pakket bestaat uit twee delen:
Download de WKR keuzehulpmodel pakket 2020
Controller